Trots

 

Terwyl ‘n mens skoolhou is daar baie dinge waaroor mens kerm en kla soos nasienwerk, administrasie ongeskikte kinders, sportafrigting op warm middae en nog baie meer (Eish – speelgronddiens en eksamentoesig is seker die heel slegste). Daar is egter baie dinge wat die onderwys die moeite werd maak. Die oomblik wanneer ‘n kind wat ‘n aha-oomblik het, is wonderlik,  die feit dat jy weet dat jy vir sommige kinders ‘n liefde vir jou vak laat ontwikkel, is seker dit wat elke dag se swoeg die moeite werd maak.

Daar is ook die kinders wat mens baie trots maak. Op ‘n stadium het ek Kuns en Kultuur begin aanbied. Ek het glad nie opleiding daarin nie en behalwe dat ek darem so twee note na mekaar kan sing, weet ek baie min van musiek af. Ek het altyd vir die kinders gesê dat almal een of ander tyd in hulle lewens voor ander mense sal moet optree en dat hulle soveel moontlik moet oefen aan hierdie vaardigheid. Ons het daarom begin met ons eie Idols (Genoem Klanke-Kalante) Ons het oudisies gedoen (almal moes deelneem maar hulle koen kies of hulle net vir punte of vir die kompetisie wil deelneem) Dan het ons so 25 goeies uitgekies wat voor die hele skool gesing het, die kinders het dan gestem en die top 10 het dan vir die ouers gesing. Dit was altyd baie lekker en die kinders het dit geweldig geniet.

‘n Hele paar van hierdie kinders het voortgegaan met hulle sang/musiek en nou die dag luister ek na ‘n dogter se opname op FB. Dit was so so mooi dat ek ‘n knop in die keel gekry het.  Kinders maak ‘n mens oneindig trots as hulle ‘n sukses van hulle lewens maak. Ek is so oneindig bly as hulle vertel hoe hulle, hul studies geniet en goed presteer, maar ook wanneer mens besef hoe hulle gelukkig is. Kinders het op ‘n heel besondere wyse mens se lewe aangeraak. Dit so lekker om te sien hoe hulle hul plek vol staan in die lewe. Al hierdie goed laat die stres en minder lekker  goed van die onderwys verdwyn.

Die kinders wat onderwysers word het in die laaste tyd baie vermeerder… dis sekerlik nie ek wat hulle geïnspireer het nie, maar ook dit laat my hart warm voel.

 

Grinnik… Ek is terug!!!!!!

Ek kry nou eintlik baie skaam… Firefox dateer vanoggend op en hier is ek terug! Daar is sowaar niemand blyer as ek nie!

Dankie Dankie Dankie vir almal!

 

 

 

 

Totsiens

Dis swaar maar ek groet. Ek het nou alles probeer: Selfs ‘n system restore en die skep van ‘n nuwe blog met ‘n ander adres. Ek kry net nêrens toegang behalwe op Litnet en dis waar jy my soms sal vind.

Baie dankie vir al jou liefde en ondersteuning. Ek sal jou mis. Jy het my lewe op ‘n besondere wyse aangeraak en ek sal dit nooit ooit vergeet nie. Hoop jy sal elke oomblik van jou blog geniet – onthou dit kan dalk nie vir ewig wees nie. 

 

Mmmmmmm

Ek kan glad nie my blog oopmaak … wonder of die sal werk!

Vrydag Byskrifte

Dis ‘n heerlike amper somers dag hier by ons.  Ek sien uit na jou byskrifte of inloer.

Geniet die naweek en onthou om te glimlag!

1

2

3

4

5

6

Positief of Negatief (18N)

Vandat ek hier op die Landgoed woon het ek al ‘n paar goeie lewenslesse geleer. Van die begin af het ek en my twee buurvroue (die een 87 en die ander 80) besonder goeie vriende geraak. Ons drie vorm ‘n gedugte span – ons praat as daar iets fout is en help (as ons kan) waar dit nodig is. Ons het daarmee saam baie pret.

Aan die begin van Augustus sal ons 17 inwoners wees en sal ons nie meer gelyk middagete saam kan eet nie, want daar is nie genoeg plek nie. Ons het besluit om die laat sessie te gaan eet en ‘n nuwe tannie reken sy wil saam met ons eet want ons lag altyd  – behalwe dat ons soms sommer oor lawwe goed lag, is ons gesprekke nie onbenullig nie … ons is net oor die algemeen positief.  Elke mens kan kies hoe hy/sy deur die lewe wil gaan – ontevrede en negatief of vrolik en positief. Ouderdom het hiermee niks te doen nie.

Grinnik… die enigste probleem is dat mens se houding en monde jou diep in die moeilikheid kan bring! Het jy al geglimlag vandag?

 

 

 

 

 

Uitdaging 44 – Rame

Ek het ‘n probleem. Daar is nog ‘n paar onderwerpe van bloggers oor maar ek het nie foto’s wat pas nie.  Dit het ook ‘n paar keer gebeur dat ek ‘n tema van iemand plaas en dat die persoon nie eers deel neem nie. Ek weet nie wat om te doen nie?

Die uitdaging is net ‘n tema en jy mag enige formaat gebruik daarvoor. Daar is ook geen reël nie. Hoop jy sal die een geniet.

Uitdaging 44 – Rame

Onderwys

Vanoggend kry ek so vreemde gevoel. Ek wonder hoe dit sal/sou wees as ek moreoggend dou voor dag moes opstaan en vir die eerste dag van die nuwe kwartaal by die skool moes aanmeld. Dit gebeur baie selde want ek geniet die aftrede ongelooflik baie. Alles het verander in die onderwys en hoewel ek nogal nuuskierig is of die stelsel beter werk, is die idee van vroeg opstaan en veral van nasienwerk ‘n baie onaantreklike gedagte Ek het toe maar ‘n oomblik doodstil gelê tot die gevoel verby gaan.

Sterkte aan al die onderwysers en kinders vir die nuwe kwartaal. Hoop dis opwindend en baie pret.

Vrydag Byskrifte

Jammer ek is so effe laat. Ek het die week al my kunswerke teen die mure geplak, want ek het mos teen die oortrek na die vrek duur woonstelle met ‘n garage besluit – ek is nou hier om te bly. Die twee buurvrou vrindinne kom vanmiddag vir tee en ek moes darem so hier en daar regtrek.

Dankie vir die inloer/deelneem – hoop jy sal dit geniet.

 

1

2

3

4

5

6

Uitdaging 43 – Mandela Dag – @monicahaddad

If there are dreams about a beautiful South Africa, there are also roads that lead to their goal.

Two of these roads could be named Goodness and Forgiveness.

Nelson Mandela

So effense verandering met die onderwerp. Dit maak dit moeiliker vir die fotograwe onder ons, maar dit is net ‘n kans om iets anders as foto’s te plaas.   Wat gaan jy doen as herdenking van Mandela dag. Nee, ek weet jy doen nie eintlik mee nie, die beginsel is tog ‘n goeie een. Waar/hoe gaan jy uit jou pad uit om iets vir ander mense te beteken?

Uitdaging 43 – Mandela Dag – @monicahaddad

Ek het gister aangekondig dat my bydrae vir die Mandela Dag sal wees dat ek altyd die klein tannies se kussings sal aandra met etenstyd. Hulle reken ek sal dit vir die res van my lewe moet doen om die tyd op te maak. Ek spot eintlik net.  Vandat ek hier op die landgoed ingetrek het, is daar wonderlike geleenthede om iets vir mense te beteken en aangesien ek die jongste is, is dit vir my ‘n besondere voorreg… mens voel so geliefd dat mens dit met die grootste vreugde doen.

Ek het gister ‘n paar foto’s van die TV af gesteel … die motorfietsryers doen hulle deel vir die eerste gedenkdag sonder Mandela.